Dobrymi chęciami Piekło jest wybrukowane

Taki sobie tekst jeszcze z Onetu.

Zdarzyło się dzisiaj rano, że Koledze Podśmiechujkowi nie wystarczyła jego zwykła obleśna złośliwość i zaczął uskarżać się na bóle w obrębie jamy brzusznej. Na szczęście, prof. Gender był świeżo po lekturze encyklopedii medycznej, więc natychmiast postawił diagnozę: zapalenie wyrostka robaczkowego! Zaniepokoiło to Koleżankę Wymówkę:

– Niby to tylko wredny Podśmiechujek – powiedziała – ale może wezwiemy pogotowie?

– Nie stać nas na to – Boja był realistą – on jest nieubezpieczony…

– Ała… ała…ała – jęczał Podśmiechujek – boliiiiiii…

Wtedy Mikołaj Mika, jak zwykle, wdrapał się na wysokość zadania. Nie zwlekając, przekształcił część rezydencji w oddział chirurgiczny. Powołał pod skalpel prof. Gendera, Boję namaścił na anestezjologa, a sam wziął na swoje barki obowiązki ordynatora (trzeba nadmienić, że Mikołaj miał czyste intencje, bo od Podśmiechujka można spodziewać się wszystkiego, ale na pewno nie łapówki). Z wyżyn swojego autorytetu zwrócił się do niewiast:

– Ty, Dobra Kobieto, użyjesz swojego chrześcijańskiego miłosierdzia do posługi pielęgniarskiej…

Dobra Kobieta chciała coś powiedzieć, ale Mika nie dopuścił jej do głosu:

– Nie ma czasu na sprowadzanie kapłana, musimy przeprowadzić świecką operację, a oddział poświęcimy innym razem…  Ty, Koleżanko Wymówko, trzymaj pacjenta za rękę i, w razie gdyby odcięli prąd, będziesz przyświecać lampą naftową… Ty, Pani Normalna, zajmiesz się cateringiem. Zważ tylko, że płyny są ważniejsze od pokarmów stałych… jednak dobrze zamarynowany śledzik nie zaszkodzi…

Upewniwszy się, że Panie dobrze zrozumiały wytyczne, Mikołaj rzekł do Normalnego:

– Ty, Normalny, z niejednego pieca chleb jadłeś. Zostaniesz instrumentariuszem. Oglądałeś chyba „Na dobre i na złe”? Idź przygotuj narzędzia i sprzęt.

W rezydencji narzędzi tnących, kłujących i szczypiących nie brakowało. Normalny zebrał je wszystkie w wielkiej miednicy i postawił na taborecie przy stole operacyjnym. Następnie sporządził jeszcze kroplówkę. Do pięciolitrowej bańki bimbru podłączył wąż do spuszczania wina i każdemu dał spróbować.

– Świetna kroplówka – Mika pokiwał z uznaniem głową – Szkoda, co prawda, dobrego bimbru dla tego chłystka… No, ale operacje chirurgiczne to nie są tanie rzeczy… – popatrzył na jęczącego Podśmiechujka – DAWAĆ PACJENTA NA STÓŁ!!

Dopiero teraz Kolega Podśmiechujek przejrzał na oczy.

.Porąbało was? – z wrażenia aż przestał jęczeć – Chcecie mnie kroić?!

Zerwał się na równe nogi, wyrwał Normalnemu kroplówkę i dał dyla, aż się zakurzyło. Po chwilowej konsternacji, rozległy się krzyki:

– Łapcie skurczybyka!… Wracaj natychmiast, złodzieju!… Oddawaj kroplówkę!…

Wszyscy wybiegli na zewnątrz. Niestety, Podśmiechujek czmychał jak zając. Zanim zniknął za zakrętem, odwrócił się i pokazał palec. Jakikolwiek pościg nie miał szans…

Wracając ze spuszczoną głową, Mikołaj Mika skonstatował ponuro:

– I bądź tu miłosiernym… Dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane… Na szczęście mam w laptopie ukryty banknot 100 zł… Kto pójdzie do sklepu?