S-Day. Part 2

 Wczoraj znowu musieliśmy siedzieć jak te kneble bez prawa do łaknienia jak kania dżdżu. Znienacka odezwał się Normalny:

- Nosz kurwasz mać! Jeżeli wprowadzą trzecią dawkę to ja już tego nie wytrzymam!

- Nie kracz, frustracie! - Zmitygował go Mikołaj Mika. - I nie siej paniki. Jest wojna, powinniśmy rozstrzelać cię za defetyzm!

- Ja z miłą chęcią! - Zadeklarował Kolega Podśmiechujek.

- Co z miłą chęcią? Rozstrzelasz Normalnego?

- Nie! Z miłą chęcią poddam się trzeciej dawce. Mam nowe hobby. Będę kolekcjonował plasterki, którymi zalepiają dziurkę po szczepieniu... Te szczepienia bardzo opóźnione są. Nawet za falami nie nadążają. Czwarta już fala nadciąga, a my dopiero po drugą dawkę idziemy... Skandal!

Zaskoczył nas Podśmiechujek. Nikt nie zdobył się na ciętą ripostę. W końcu Mikołaj Mika machnął ręką, bo górę wziął jego pragmatyzm.

- Skandal to będzie gdy się spóźnimy! Wszyscy gotowi? Boja! Dopnij spodnie Profesorowi! Normalny! Ty idziesz pierwszy. Następni wyruszają co półtorej sekundy... Start!

                                                                      ***

Na miejscu przywitała nas Pani w zwiewnej, szeleszczącej i zielonkawej koszuli nocnej, ale widać było, że pod spodem jest normalnie ubrana. Szkoda... Skierowała w naszym kierunku niewielki pistolecik. Fatalista Boja zaczął już nadstawiać potylicę, ale nie... Pistolecik służył do mierzenia temperatury, a nie do eliminowania darmozjadów i nicponi...

Następnie wzięliśmy udział w powtórzonym referendum. Pytania były tak podobne, że aż identyczne. Ale my, jak krowy, nie zmieniamy poglądów. Znowu wybraliśmy 23XNIE.

Potem już było z górki. Tym razem nie kłębił się tłumek... Tylko kilku niedokłutych szwendało się po lokalu. Szybko przyszła nasza kolej... Dzięki nam polski rząd trochę zaoszczędził. Na ramieniu Dziada Śmietnikowego ciągle tkwił  plasterek przyklejony po pierwszym szczepieniu. Pani Pielęgniarka odchyliła go tylko, a po wszystkim przyklepała z powrotem. Tak buduje się fundamenty przyszłego dobrobytu!

                                                                      ***

Kilka godzin później...

Spałem już smacznie gdy nagle obudził mnie alarm w głowie:

- Buuuuuu... Tracę zasięg!.... Buuuuuu... Tracę zasięg!... Buuuuu...

A potem w tej samej głowie usłyszałem apodyktyczny głos. Mówił dobrze po polsku, ale z obcym akcentem: 

- Wstań, niewolniku! Tutaj zasięg się traci. Idź go poszukać, a przy okazji możesz się wysikać!

No to łaskawego pana mi wstrzyknęli, myśli też o moich potrzebach. Szkoda tylko, że antenkę ma króciuteńką...

Cdn...????