Całopalenie

Siedzieliśmy, jak zwykle, w salonie Mikołaja Miki, łaknąc trochę jak kania dżdżu... Znienacka odezwał się Normalny:

- Słyszeliście? Jakiś ksiądz spalił książki, słonia i maski.

- Po co? - Zapytał Boja.

- Nie wiem. Zdaje się, że chodziło o walkę z bezbożnością zapisaną w Biblii...

- Bezbożność jest zapisana w Biblii?

- Walka z bezbożnością, idioto!

- Słonie są bezbożne?

- Tylko te, co trzymają trąby w górze... - Wtrącił Brat Ladaco - One, wraz z książkami i maskami, zatruwają duszę człowieczą i prowadzą na zatracenie. Hańba!

- Wiwat! - Zakrzyknęliśmy na cześć Brata Ladaco.

Mikołaj Mika przywołał na twarz wyraz zamyślenia, a potem rzekł:

- Zatem my też! My też oczyśćmy nasze doczesne dobra z bezbożności!

- Wiwat! - Zakrzyknęliśmy na cześć Mikołaja Miki.

- Proponuję - zaproponował prof. Gender - by Brat Ladaco został naszym proboszczem na czas oczyszczania. Prowadź przewodniku!

- Wiwat! Wiwat! - Zakrzyknęliśmy na cześć Profesora i Brata Ladaco.

- Zgadzam się! - Powiedział Brat Ladaco - Zrobimy tak: Mikołaj przeleje dyżurny banknot stuzłotowy, Normalny zapożyczy się na litrową flaszę żubrówki, a Profesor dostarczy napełnioną do pełna piersiówkę... Następnie uczynimy kamienny krąg na dziedzińcu, a obok, od zawietrznej, zbudujemy polowy bar... Kto zechce coś chlapnąć, musi w zamian dostarczyć bezbożny przedmiot do spalenia w kamiennym kręgu... Do dzieła!

Wkrótce wszystko było gotowe. Kamienny krąg wyglądał solidnie, a polowy bar uroczo. Przed barem utworzył się ogonek. Brat Ladaco rozpoczął posługę. Pierwszy stał Boja.

- Boja, co tam masz?

- Książkę Jacka Komudy pod tytułem "Zborowski".

- Za co chcesz ją spalić?

- Zwariowałeś? Nie chcę jej spalić! Chcę przeczytać ci fragment: "Pili tęgo i do dna, bo jakoś w kompani pana Zborowskiego nie było łzawych moralistów plujących uczonym jadem na pijaństwo". Prawda, że cudna cytata?

- Cudna! Wychyl, Boja, szklanicę, a książkę włóż do mojego mnisiego kuferka... Następny!

Następny był Kolega Podśmiechujek.

- Mam ja ci tu broszkę, którą podprowadziłem Koleżance Wymówce... Myślałem, że jest ze złota, ale w lombardzie wyśmiali mnie..

- Nawet ładna, ale bezbożności w niej nie dostrzegam... Zajmij się, Kolego, tym kusztykiem, a ja zajmę się broszką... Czasami odwiedza mnie w celi pewna niewiasta... Odznaczę ją za zasługi... Jak już się ubierze... Następny!

Profesor Gender nieśmiało prezentował gruby maszynopis.

- Jako Brytyjczyk z Londynu, napisałem "Księgę Wyjścia"... Ale chyba do wyjścia nie dojdzie... Więc może warto ją spalić?

- Wychodzenie nie jest bezbożne. Chlapnij sobie i napisz "Księgę Niewyjścia"... Następny!

Dziad Śmietnikowy zademonstrował dziennik cotygodniowy.

- Przyniosłem gadzinówkę "Nie" Urbana...

- Skąd to masz? Kupiłeś w kiosku? Wydałeś pieniądze na takie badziewie?

- A skąd! Znalazłem w waszych klasztornych śmieciach...

- Pokaż. No nie, wyrzucili zanim zdążyłem przeczytać! To bezbożna gazeta, ale ciekawa... Zwłaszcza "Wieści z kruchty". Napij się, Dziadu i nie czytaj bezeceństw... Następny!

Mikołaj Mika i chciałby i żal mu było.

- Mam tu zieloną książeczkę. Stary dowód osobisty... Ale spójrz, Bracie... Jakiż piękny i młody na zdjęciu jestem! Nie to co ten recydywista z obecnego dowodu... Nie można jakoś wykupić się z tego palenia?

- Można. Dasz mi ten skandynawski świerszczyk... Wiesz który... Przeor będzie miał urodziny, potrzebuję prezentu dla niego... A teraz wypij i niczego nie żałuj... Następny!

Normalny był ostatni.

- Ja nic nie przyniosłem...

- Jak to?

- Srak to! - Normalny niemal się rozpłakał. - Czy w domu, w którym rządzi Pani Normalna i Pani Emerytowana, można znaleźć coś bezbożnego? Znalazłem tylko kartki ślubne z życzeniami... Trochę pożółkłe...

- No ale...

- No ale srale! Po co to całe palenie? Dzisiaj ciepło, ponad dwadzieścia stopni... Czy my nie możemy ochlać się jak normalni ludzie? Najpierw się ochlajmy, a potem będziemy robić cyrk! Spontanicznie!

- Wiwat! - Zakrzyknęliśmy na cześć Normalnego.