Skrupulatny poczet władców Polski. Władysław Herman

Władca o wiele mniej znany niż jego imiennik, zwykły esesman, Herman Brunner. Ale co się dziwić? Brunnera wkręcał jeden jedyny Hans Kloss, Władysława wkręcali wszyscy!

W dzieciństwie jaja sobie z niego robił starszy brat, Bolesław Śmiały. Co noc zakradał się do łóżka Władka i nasikiwał mu między nogi. Trzeba wiedzieć, że w średniowieczu Polacy kąpali się jeszcze rzadziej niż dzisiaj, więc Władek nie pachniał sympatycznie.

Bolek robił mu też inne wredne kawały: podrzucał obrazki z gołymi babami do kajetu z religii, na plecach przyklejał kartki z napisem "Szukam żony jak szalony" albo "Kopnij mnie!" i jeszcze rozpuszczał plotki, że Władzio wypija na śniadanie sześć surowych jaj i potem masturbuje się w książęcej sławojce.

Jak widać, biedaczek nie miał lekko. Kiedy płakał i użalał się nad swoim losem, starszy brat niby to pocieszał go:
- Uśmiechnij się, jutro możesz nie mieć zębów!

Na szczęście, w roku 1058 umarł tata Kazimierz Odnowiciel. Bolesław Śmiały musiał wstąpić na tron i nie miał już czasu na dokuczanie Władkowi. Poza tym, Władek wyjechał do Płocka, by w imieniu brata rządzić Mazowszem. Przez parę lat było mu dobrze. Znalazł sobie nawet żonę o imieniu Przecława. Była to Polka, o dziwo, nie bardzo zołzowata. Spłodził z nią syna Zbigniewa, wybudował kościół w Inowłodzu, kupił szpadel by posadzić drzewo... Na nieszczęście, pojawił się kolejny dręczyciel. Taki jeden Sieciech - wojewoda, a później palatyn.

Mała dygresja. Palatyn Sieciech nie był zwykłym średniowiecznym kmiotem. Posiadał cechy współczesnych polityków: przerost ambicji, żądzę władzy i chęć wzbogacenia się. Chyba umieszczę go w tym poczcie, bo chociaż formalnie nie był władcą, to przecież kierował wszystkim z tylnego siedzenia. Chujowo kierował, ale kierował! Koniec dygresji.

Skończyły się lata tłuste. Wszystkie stery przechwycił Sieciech, żonę Przecławę także. Hermanowi pozostała rola figuranta oraz nieograniczony dostęp do surowych jajek i sławojki. Właściwie został, szczerze mówiąc, zakładnikiem Sieciecha, więc szybko nabawił się syndromu sztokholmskiego.

Bronił Sieciecha przed bratem, choć Sieciech spiskował bezczelnie. Bronił Sieciecha przed poddanymi, choć Sieciech krzywdził ich okrutnie. Ślepo wykonywał polecenia Sieciecha i brał na klatę negatywne skutki poleceń Sieciecha. Pozwalał Sieciechowi bić koślawe denary z wizerunkiem Sieciecha i potulnie żenił się z Judytami, które mu Sieciech sprowadzał. Kto wie? Może nawet skorzystał z pomocy Sieciecha w spłodzeniu drugiego syna, Bolesława Krzywoustego?

Kiedy w roku 1079 Bolesław Śmiały zmuszony został do ucieczki z Polski, Władysław Herman zasiadł na tronie i Sieciech mógł rządzić całym państwem. Rządził do roku 1100. W tym roku pańskim synowie Hermana okazali się wyrodnymi gnojkami. Zbrojnie zrzucili tatusia z tronu i zmarginalizowali go doszczętnie. Wprawdzie nie skrzywdzili go fizycznie, ale upokorzeń niematerialnych musiał, nieszczęsny, nałykać się do syta. Jeszcze gorzej postąpili z Sieciechem. Wyłupili mu oczy i podzielili się nimi sprawiedliwie...

Władysław Herman nie doczekał sześćdziesiątki. Zmarł 4 czerwca 1102r. Akurat tego dnia Uczony Mąż Bojan powrócił z wód. Znał dobrze zmarłego, więc napisał epitafium:

Gdybyś, Władysław, był taki
Jak 300 lat później Jagiełło,
To licho co bierze nijakich,
Nie Ciebie dzisiaj by wzięłło!


PS. Dokładnie 887 lat po śmierci WH odbyły się pierwsze w historii PRL częściowo wolne wybory parlamentarne...